بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین


خواهران طلبه شیعه، با سلام و درود خدمت شما


از خیلی وقت قبل، قصد داشتم که چند کلمه ای خودمانی خدمتتون نکاتی را عرض کنم اما هربار، بنا به دلایلی توفیق حاصل نمیشد. تا امشب. امشب دیگه تصمیم گرفتم چندتا نکته را عرض کنم. اگه صلاح دونستم شاید ادامه دادم و نکات دیگری هم در پُست های دیگه نوشتم.

خواهران!


کسی داره این حرفها را بهتون میزنه که از چندین ملیّت مختلف، شاگرد داشته و مباحث فراوانی در حوزه مطالعات زنان ارائه داده و حتی پایان نامه ارشد(سطح سه)ش هم در زمینه فلسفه احکام بانوان در فقه شیعه بوده است. لذا حرفهای فراوانی هست که باید کمی خودمونی تر بزنیم اما توی وبلاگ جای بعضیاش نیست. اونایی که میشه بگم را میگم.


اما


امیدوارم از صراحت لهجه بنده ناراحت نشید.


شما خواهران طلبه، پا در راهی قرار داده اید که بعضی از مراجع محترم تقلید، به چشم یه طلبه واقعی به شماها نگاه نمیکنن! بالاخره نظرشون اینه. لذا شماها نه شهریه دارید و حتی روی مدرکتون هم حرف و حدیث های فراوونی وجود داره. اما بنظرم اصلا جای نگرانی نیست.

چطور؟ حالا عرض میکنم.


شماها اگه مطلب فوق الذکر را میدونستید انصافا کار عاشقانه ای کرده اید که پا در راه حوزه گذاشتین و اگر هم نمیدونستید خب اشکال نداره. اما باید از حالا دقت کنید که اگه شهریه دریافت نمیکنید خب بار مسئولیتتون کمتره. اگر هم بعضی از مراجع اصلا شما را طلبه نمیدونن، خب ندونن. مهم اینه که رهبر فرزانه انقلاب، شما را قبول داره و در سفر چندسال قبلشون به قم، از حوزه علمیه خواهران، به عنوان «یک پدیده میمون و مبارک» نام بردن. همین بسه و اگر در خانه کس است، یک حرف بس است.


درباره مدرکتون هم؛ تحقیق کنید اما گمون نکنم مشکلی باشه فقط نمیدونم میشه با مدرک سطح 2 و سطح 3 حوزه خواهران وارد مشاغل دولتی و موسسات تحقیقاتی و دانشگاهی شد یا نه؟ اگه بشه بهتره و معلوم میشه که از طرف شورای عالی انقلاب فرهنگی، مدارک شما جزو مدارج علمی رسمی هست یا نه؟


بدتون نیاد(حالا اگه هم اومد چندان اهمیتی نداره) اما لطفا درباره اوضاع و احوال درسی و تحصیلیتون به نکات زیر توجه کنید تا سرتون بی کلاه نمونه:


1-شنیدم بیشترتون مباحثه نمیکنید یا خیلی الکی و سر هم بندی از کنارش رد میشید. اینجوری نباشید. یک ساعت مباحثه، کار هفت ساعت مطالعه میکنه. اگه مباحثه نکنید، نه قدرت بیانتون قوی میشه و نه منطق کلامتون استوار میشه و نه عالم بار میایید. جیگر همدیگه را در مباحثه خون کنید تا در بحث های خارج از حوزه توی هچل نیفتید.


2-اگه هنوز روحیه شب امتحانی دارید، یا رویه تون را عوض کنید یا خیلی سنگین و رنگین از حوزه برید و آب و برق امام زمان را که وقف طلبه ها هست حروم نکنید. چون نمیشه شب امتحانی بود و توقع داشت که به یه جایی برسید.


3-اساتید محترمتون را مورد نقد قرار بدید اما محترمانه. نقد کنید و راحتشون نذارید. حتی اگه نمره انضباطتون کم کردن و مدیر و دفتر حوزه تون عذر شما را خواست. هرچند مطمئنم که مدیر عاقل و کادر مجرّب، هیچ گاه به خاطر سوال و نقادی علمی، کسی را مورد مواخذه قرار نمیدن. اما شما کارت را بکن. هرجا نفهمیدی، بگو نفهمیدم! وظیفشه دوباره توضیح بده.


4-حداقل روزانه 2 ساعت مطالعه مفید غیر درسی داشته باشید تا متفاوت تر بار بیایید. سیر مشخص و مرتب کتابهایی مثل انواع تفاسیر قرآن علی الخصوص المیزان، فروق اللغه، منطق آقای منتظری مقدم، سیری در مسئله شناخت و مجموعه هفت جلدی جهان بینی شهید مطهری، اصول فلسفه و روش رئالیسم، بدایه و نهایه علامه طباطبایی و ....


5-در امتحاناتتون تقلب نکنید و حتی واسطه فیض(!!) تقلب رسانی هم نشید. این کار خیلی زشتیه. در شان شما نیست. خائن بار میایید و قبح گناه جمعی در ذهنتون شکسته میشه.


6-دور و بر و حاشیه کتاباتون را نکات کلیدی و اضافه مرتبط بنویسید. سیاه شد که شد. اشکال نداره اما بنویسید. مطالب اضافه بر آنچه کتاب گفته پیدا کنید و بنویسید. ذهنتون عادت به جولان مثبت پیدا میکنه. یکی از خواهران طلبه اصفهانی را دیدم که دو برابر حجم واقعی کتابش، مطالب نابی نوشته بود که انسان را مبهوت میکرد.


7-خیلی به اساتیدتون وابسته نشید و به جواب های سَرسری آنها قانع نشید. چون بیشتر آقایونی که برای حوزه خواهران انتخاب میکنن، مُسِن و کم حوصله هستند. استاد خوب کسیه که شکلاتی جواب نده. بلکه پنجره جدیدی هم بر ذهنتون باز کنه. اگر هم استادتون خواهره، خب دیگه... چیزی نمیگم فقط توصیه میکنم هیچ جوابی را بدون مدرک و منبع و ماخذ نپذیرید.


8-از انتخاب موضوعات کلیشه ای برای پایان نامتون پرهیز کنید. از انتخاب استادی که تمام هنرش اینه که شکل ظاهری و ویرایشی پایان نامه شما را سر و سامان بده، به عنوان راهنما یا مشاور پرهیز کنید. با اینجور استادها به هیچ جا نمیرسید و مزه خوشمزه پژوهش را تجربه نمیکنید.


9- از پذیرفتن مسئولیت های الکی و نمادین که نه خیر دنیا داره و نه خیر آخرت، نه ارزش علمی داره و نه ارزش عملی، پرهیز کنید. با مدیر و معاونتون رودربایستی نکنید. الکی وقتتون را به حراج نگذارید و با وقتتون مثل شمر بن ذی الجوشن برخورد کنید.


10-به جای کارهای متفرق غیر ضروری، به آموختن دانش یا مهارت های زندگی دخترانه یا زنانه بپردازید. مثلا با رها کردن موقّت تحصیل به بهانه حفظ قرآن، خودتان را گول نزنید و از روی احساس اشتباه تصمیم نگیرید. و یا مثلا به بهانه تکلیف، به اداره کردن حلقه ها و طرح فلان شجره و... مشغولتون نکنند. رُک بگم: بازار گرم کن و جزو آمارهای X , Y     قرار نگیرید و اجازه ندید به همین راحتی و مفت و مسّلم از احساس تکلیف و اسم و رسم شما استفاده الکی بشه!



حرف بسیاره. اگه شد انشاءالله بازم نکاتی را عرض خواهم کرد.


یاعلی