آقا شدن به جیب مردم نمیشه! اگه هم بشه دوام نداره.

چند روز قبل در یکی از جلسات، یکی از عزیزان روحانی داشت مثلا گزارش مختصری از بعضی فعالیتهایش میداد. یهو یه بنده خدایی که اصلا به بادمجون دور قاب چین بودن معروفه، شروع کرد از فضائل و بخشش های کریمانه(!!) روحانی مدنظر گفتن و داد سخن را اینگونه در دست گرفت که: حاج آقا پول فلان مراسم را داده اند، حاج آقا هزینه فلان اردو را داده اند، حاج آقا فلان جا خرج کرده اند، حاج آقا فلان جا سفره انداخته اند و خدا خیرشون بده که اینقدر دست به خیر هستند و...

اینقدر ضایع بود که همه داشتن به هم نگاه میکردن. مخصوصا جلوی حاج آقا دژکام که امام جمعه و بزرگ شهر ماست و من تا حالا ندیدم حاج آقا دژکام به کسی و جایی بخوان فاکتور و صورت خرج و مخارج را بدهند و به رخ مردم بکشن، واقعا خجالت کشیدم که چرا دارن این دو نفر اینجوری عرض اندام میکنن. حداقل باید در محضر حاج آقا کمی رعایت میکردند و حیای بیشتری به خرج میدادند.

من که همه میدونن آفریده شدم واسه بُرجک زنی اینجور آدمها و اصل فلسفه آفرینش و ولادت بنده برای تِست صراحت لهجه بوده، دو تا سوال پرسیدم و بقیه اش را باید خودتون میبودید و میدیدید که چه شد!

من گفتم: خدا هردو بزرگوار را حفظ کنه اما احساس میکنم دو تا سوال واسه همه پیش اومده ولی کسی چیزی نمیگه!

سوال اول اینه که : مگه شما دارین از جیبتون خرج میکنین که اینجوری واسه هم پپسی باز میکنین؟! چرا خرج کردن از جیب وجوهات مردم و بیت المال را سبب آقایی خودتون قرار میدید؟

سوال دوم: یا این کارها وظیفتون بوده یا وظیفتون نبوده! اگه وظیفتون بوده و خرج کردید که دیگه در کوس و کرنا کوبیدن نداره! اگه هم وظیفتون نبوده و مقاصد و اغراض دیگه در کار بوده، خدا به دادتون برسه و باید فاتحه عدالت حضرات را بخوانیم!

بارها شنیدم که مثلا اردوی مشهد .... بوده و همین بنده خدا بخش ناچیزی از هزینه اردو را از وجوهات و ... پرداخت کرده ولی جوری رفتار کرده که همه اهل اردو احساس دِین و وامداری به اون پیدا کردن!!! آخه تقوا و توصیه های مکرر به تقوا در روزهای جمعه ها که فقط مال مردم نیست! اول مخاطبش من و تو هستیم.

آقا بعد از جلسه غائله ای شد که نگو و نپرس.

اما الهی شکر، حداقل خدا از بابت نهی از منکر، این قلیل توسلات را ازم قبول کنه ان شاءالله