سلام دوستان همراه و هم دل و هم زبان!

تصور کنین امروز صبح امام زمان (سلام الله علیه و ارواحنا فداه) ظهور کرده بودن:

چند نفرمون خواب بودیم؟ یا بهتره بپرسم کیا بیدار بودن؟

کیا نمازشون قضا نشده امروز؟

کیا دعای ندبه بودن و در دعای ندبه شرکت کردن؟

ببخشیدا ! کیا جُنُب نبودن و احیانا شب قبلش غسل کردن تا صبح جمعه پاک و طاهر باشن؟

کیا از شب قبل، رفتن باک ماشینشون را پُر کردن تا اگه لازم شد سریع راه بیفتن و به حضرت ملحق بشن؟

کیا رفتن حساب و کتاب این هفته شون را صاف کردن تا حق الناس گردنشون نباشه و بتونن زود به حضرت بپیوندن؟

کیا وصیت نامه شون تکمیله و کفنشون آماده است؟

کیا اول صبح، دم در خونه و یا آپارتمانشون آب و جارو کردن؟

کیا غسل جمعه و غسل شهادتشون یکی شده و منتظرن که شاید تا قبل از ظهر یکی بیاد دنبالشون و بگه: آقا فرمودن پاشو بیا که وقتشه؟

اومدیم و فرستاده حضرت گفت: گوشیتو بده من واسه فلانی هم زنگ بزنم و بگم تا میریم دنبالش آماده باشه!

دل و جیگرمون نمیلرزه که خدا کنه گوشیمون را نگرده؟

حاضریم با محتوای همین گوشی همراهی که داریم خدمت حضرت شرفیاب بشیم؟

کیا جعبه اینباکسشون را فوری آل دلیت نمیکنن؟

کیا حاضرن با لب تاپ و کامپیوتری که دارن خدمت حضرت برسن؟

کیا هیستوریشون را فوری پاک نمیکنن؟

 اصلا یه چیز دیگه...

اومدیم و خدمت حضرت رسیدیم:

تا دیدیمشون باید چیکار کنیم؟ چجوری سلام کنیم که مودبانه تر باشه؟

آیا بریم دستشون را ببوسیم؟ جسارت نیست؟چیکار کنیم بهتره ؟

اگه حضرت فرمودن: فلانی چه خبر؟

ما چه خبری داریم که ارزش گفتن داشته باشه؟

اگه مدتی با کسی قهر هستیم اما حضرت فرمودن: فلانی چطوره؟ ازش خبر داری؟

اگه حضرت فرمودن: برو حلال ترین مالی که داری بردار بیا ! چی واسشون میبریم؟

اگه فرمودن: برنامه و پیشنهادت برای شاخ آفریقا و بوکو حرام چیه؟ چی بگیم؟

اگه فرمودن: طرحت برای شکل جدید اتحادیه اروپا چیه؟ چی داریم که بگیم؟

اگه فرمودن: به نظرت با پاپ و کلیسای واتیکان چیکار کنیم؟ چی داریم بگیم؟

اومدیم و حضرت پرسید: با اهل سنت چیکار کنیم؟   بهشون چه جوابی باید داد؟

اومدیم و حضرت فرمودن: قراره کعبه را خراب و تجدید بنا کنیم! ما کلنگ دست میگیریم و به جون کعبه میفتیم یا نه؟

هزارتا چیز دیگه تو ذهنم هست که نگم بهتره!

برید روز جمعه خوشی داشته باشید.

یاعلی

جمعه به جمعه چشم من، منتظر نگاه تو

کی دل خسته ام شود، معتکف پناه تو

زمزمه لبان من، این طلب از خدا کند

کاش شوم من عاقبت، یک نفر از سپاه تو

اللهم عجّل لولیک الفرج و النصر و العافیه

و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه

سلام همراهان جان، شبتون بخیر، انشالله ماه رجب خوشی را تا الان سپری کرده باشید.

هفته بسیار پر کاری بود و انرژی خاصی هم میطلبید. اما الحمدلله هم به خیر گذشت و هم کارها تا حدودی پیش رفت.

بخاطر استقبال خوبی که از مباحث زنان بیوه و مطلقه شد، تصمیم گرفتم که قدری درباره آقایونی صحبت کنم که همسرشون را از دست داده و یا طلاق داده اند. به قول بچه ها، مردهای بیوه و یا مردهای مطلّقه هستند!

مردهای بیوه و یا مطلّقه، بسته به سن و سالی که دارن، رفتارها و نیازهای متفاوتی را بروز میدهند. اما سخن من درباره مردهایی هست که بین سن سی تا چهل سال دارن و حتی یک بچه هم دارن. خب شرایط سختی دارن و همسرشون را از دست دادن و یا طلاق گرفته اند و حالا هم زندگی با یه بچه، مشکلات فراوانی براشون داره.

این مردها، معمولا از طرف خانواده و دوستان، تحت فشار قرار میگرن تا سریعا ازدواج کنن و زندگیشون سر و سامان پیدا کنه و بالاخره بچه شون هم بتونه آرامش پیدا کنه. اما بسیاری از خانواده ها و دوستان فرد، از چند مسئله مهم غافلند:

غافلن که نباید فقط فکر بچه بود تا بچه سریعا مادر دار بشه و آرامش پیدا کنه. غافلند که اصل، مرد هست و قراره برای اون شریک زندگی پیدا کنن.

غافلن که ممکنه کسی زن خوبی باشه اما ضرورتا مادر خوبی برای بچه یکی دیگه نباشه. همینطور، ممکنه زنی مادر خوبی برای بچه دیگران باشه اما نشه به عنوان زن دوم روش حساب کرد.

غافلن از اینکه مرد زن بیوه یا مطلقه، تجربه زندگی با یکی دیگه را داشته و الان موقعی که دارن از زن دوم و ازدواج مجددش حرف میزنن، شاید دوس نداشته باشه زود تصمیم بگیره و بلکه دوس داره زنی را انتخاب کنه که حداقل ضعف های زن قبلیش را نداشته باشه.

غافلن که اصلا نباید اجازه بدن که خانواده زن اول برای مرد بیوه، زن دوم را انتخاب کنه. چون خانواده زن اول، بیشتر به فکر کسی هستن که مثل اون خانم خدابیامرز باشه و برای بچه این آقا بتونه مادری کنه. کمتر پیش میاد که خانواده زن اول، فکر ملاک ها و معیارها و نیازهای مرد بیوه باشن.

غافلن که نباید اجازه بدن که مرد، بعد از مرگ همسر اولش یا پس از طلاق از او به اضافه کاری و پرت کردن حواسش از نیازها و زندگیش رو بیاره. چون در این صورت، درصد پیری زودرس و شکستگی از درون را برای چنین مردی افزایش داده اند.

و نکات زیادی که متاسفانه بسیاری از خانواده ها حواسشون به اون نیس و ممکنه دردسر ساز بشه.

اما از طرف دیگه؛ دوس دارم چند نکته به خانم هایی بگم که مرد بیوه یا مرد مطلقه ای به خواستگاریشون اومده. لطفا حواستون به نکات زیر باشه:

اول – روی ازدواج با آنهایی که هنوز دوره « سوگواری شان » تمام نشده است حساب نکنید. شاید کسی که در حال طی کردن این دوره است لزوماً غم زده به نظر نرسد اما به هر حال او طوفانی از احساسات و هیجان ها را تجربه می کند که گاه به شدت با هم متناقض است. طبیعتاً در این شرایط ممکن است در مواقعی تصمیم گیری های او از سر منطق نباشد و نمی شود خطر کرد و در این شرایط به تصمیم شتابزده آنها برای ازدواج بعدی اعتماد کرد. طول دوره سوگواری بسته به عمق یک رابطه عاطفی و میزان پختگی افراد متفاوت است اما معمولاً برای طلاق این دوره دستکم دو سال در نظر گرفته می شود.

دوم - پرسش درباره جزئیات زندگی پیشین کسی که طلاق گرفته است یا ویژگی های همسرش یا گریز زدن به ضعف های زندگی مشترک قبلی، روابط عاطفی شما را سست می کند. همیشه یادتان باشه که آدم ها خاطره های بد را دقیق تر از خاطرات خوب به یاد می آورند و آنچه درباره زندگی مشترک قبلی آنها می گویید یا می پرسید ، گرچه شاید واکنش تندشان را در بر نداشته باشد اما روی قلب شان حک می شود. اگر نمی توانید خودتان را در این زمینه کنترل کنید بهتر است قید چنین ازدواجی را بزنید.

سوم – پیش از ازدواج، تحقیق کنید که علت جدایی طرف مقابل تان از همسر سابقش چه بوده است.

چهارم – خانم هایی که قصد ازدواج با مردان مجرد شده پس از طلاق را دارند باید آگاه باشند که آیا خواستگارشان در حال پرداخت دینی مالی به همسر سابق هست یا نه . آن مهریه ای که همه وقت خواستگاری می گن کسی نمی گیره و نمیده، بر عکس تصور عموم، هم گرفتنی است و هم دادنی. پس امکان دارد خواستگارتان در حال پرداخت مهریه همسر سابقش باشد، در این صورت باید بررسی کنید که آیا او استطاعت مالی تشکیل یک زندگی مشترک جدید را دارد.

پنجم – اگر طرف مقابل تان از زندگی قبلی اش فرزندی دارد حتما باید مشخص کنید که نگهداری فرزند به عهده اوست یا همسر سابقش و در هر صورت روش های برخورد با او را یاد بگیرید. شیوه رفتار با کودکان طلاق مانند کودکان عادی نیست آنها بحرانی عظیم را پشت سر گذاشته اند و اغلب، حس می کنند جای یکی از والدین شان را گرفته اید که این وضع ممکن است به تنفر یا کینه شان از شما منجر شود. کودکان طلاق حقوقی هم دارند و همسر شما برای به جا آوردن این حقوق ناچار است با شریک زندگی پیشینش در ارتباط باشد.

ان شاء الله شاد ، آرام و امیدوار باشید.

یاعلی