سلام دوستان، امیدوارم تعطیلات خوبی داشته باشید و نهایت استفاده را ببرید.

ما دیروز کلی جا رفتیم مهمونی. از خونه مرحوم شوهر عمم که اولین سالگردش هست شروع کردیم تا عیادت شوهر خالم که حالشون چندان مساعد نیست و خدا بهشون شفای عاجل بده.

عصر هم کلی مهمون اومد خونمون. چون تنها و بهترین موقعیتی هست که اقواممون را ببینم تلاش کردم بیشتر مهمونیا باشم تا یه وقت خدایی نکرده سبب دلخوری نشه.

امسال تلاش کردم که تا میشینیم بحث از اوضاع جوّی آب و هوا و یارانه ها و کارت سوخت و فلانی فلان کرد و فلانی فلان نکرد و ... مطرح نشه.

از همشون به نحو خودمونی میپرسیدم که : راستی پیام نوروزی حضرت آقا شنیدی؟ شعار امسال چیه؟ سخنرانی عصر حضرت آقا بنظرت درباره چه مطالبیه؟ راستی پارسال مشهد هم رفتین؟ زیارت واسه سال 94 ثبت نام نکردین؟ اوضاع کار و بارتون چطوره؟ راستی بیشتر کدوم مسجد میرین؟ چرا اصفهان پیش ما نمیایین؟ برنامت برای بچه دار شدن چیه؟ احیانا برنامه خاصی برای تجدید فراش نداری؟ (البته واسه حنده) فاطمیه کجاها میری؟ و کلی چیزای دیگه...

میشه سوالات فوق را با لحن مشکوک و فضولی وار مطرح کرد. میشه هم سوالات فوق را با لحنی خودمونی و شیرین مطرح کرد که طرف مقابلت احساس کنه که داره با داداشش حرف میزنه و کلی باهات صفا کنه و آخرش هم برگرده بهت بگه: بیشترین جایی که نشستیم خونه شما بود! خیلی خوش گذشت! راستی شما کی میایین خونه ما؟

بستگی به هنر پرسیدنت داره و جوّ مجلس هم بی اثر نیست. حتی ما دیروز اینقدر دور هم بودنمون خوش گذشت که همه مهمونا گفتن تا خونتون هستیم، کاش نماز مغرب و عشا هم به جماعت میخوندیم.

من معمولا اهل عیدی دادن نیستم و خیلی هم حوصله بچه ها را ندارم اما خداوکیلی بیشتر بچه های فامیلمون حتی اونایی که سالی یکبار همدیگه را میبینیم اینقدر باهم میشینیم و جلوی بزرگترها باهم شوخی و خنده و شعر تحویل هم میدیم که حتی بابا و مامانشون هم کم کم وارد شوخی و خنده هامون میشن و کودکی میکنن.

اما دو تا مطلب سبب شد یه کم دلم بگیره و به فکر فرو برم: یکی اینکه تعداد خانوم های مانتویی داره زیاد میشه. مخصوصا خانمهایی که تازه متاهل شده اند و یا تازه واسه زندگی یا درس از جهرم رفتن. این خیلی بده و دل آدم را به درد میاره. دومیش هم رفتار نامناسب بیشتر والدین با کودکانشون هست. خیلی دردآوره که میبینیم حتی چقدر به راحتی دست روی بچه هاشون بلند میکنن و بهشون توهین میکنن! الان که داره یادم میاد و اینا را تایپ میکنم باور کنید داره سرم درد میگیره. از بس بعضی والدین ناشی هستن و رفتار با بچه ها را بلد نیستن.

بگذریم. هر چند نمیشه به راحتی گذشت.

پیشنهاد میکنم به موارد فوق در طول این روزها و شبها دقت کنین. خیلی چیزا دستگیرتون میشه.

خوش بگذره و انشالله جمع های خانوادگیتون به غیبت و چشم به هم چشمی و حرفای الکی روزمره تلف نشه.

تا بعد