سلام همراهان، ظهر روز جمعه نهم ماه مبارک به خیر و طاعات و عباداتتون قبول !

امروز متاسفانه به خاطر مختصر کسالتم نتونستم به نماز جمعه برم و احساس خوبی ندارم. من تلاش میکنم نمازجمعه ام ترک نشه چون معتقدم نماز شب، مهمترین اثراتش مال خود آدمه اما نمازجمعه کاملا اجتماعی و عبادی است و علاوه بر آثار فراوان فردی، آثار مهم اجتماعی و سیاسی هم داره. (هرچند میدونم که نباید مقایسه کرد و اصل قیاس غلطه و من هم مقایسه نکردم)

بچه ها خودمونیم! بعضیاتون خیلی بی اعصابین! از اسم بچه مردم گرفته تا پاسخ به شبهه ای که درباره حرفاتون پیش اومده، یه جوری برخورد میکنین. اینجوری برخورد کردن فقط مال منه که سن و سالی ازم گذشته و پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکنه، نه مال شما جونمرگ شده ها !

یه کم با سعه صدر و دوستانه تر به هم جواب بدین و مواظب باشین که خدایی نکرده مثل من نشین. ضمنا لطفا فقط یکبار پیام بذارین و حتی فقط یکبار در روز به وبلاگم سر بزنید.

بگذریم!

سوال منو بعضیا خیلی درست درک نکرده بودن. اصل سوال من اینه که عمل به دین مخصوصا روزه گرفتن، چه آثاری بر زندگی روزمره و زندگی دنیایی ما داره؟ همین!

بذارین به جای صحبتای تئوری، از خودم بگم.

احساساتی نیستم اما خورده احساسم بهم میگه که وقتی روزه هستم نمازام یه کم رنگ بهتری پیدا میکنه و حتی کنترل قوه خیالم در نماز و در طول روز راحتتره. حالا چرا؟ نمیدونم. اما این احساس خیلی برام ارزش داره.

وقتی روزه هستم و با لب و دهان نیمه خشک برای مردم حرف میزنم و سخنرانی میکنم، احساس میکنم سازنده تر حرف میزنم و بهتر به دل مردم میشینه حتی اگه ماه رمضون نباشه و مردم ندونن که روزه هستم. اینم علتش را به راحتی درک نمیکنم اما احساس میکنم خیلی اثر داره و هم برای خودم و هم برای دیگران سازنده تره. ینی اثرش را دیدم.

یا مثلا وقتی روزه هستم تمایل بیشتری به انس با قرآن پیدا میکنم. واقعا علتش را نمیدونم. اما احساس میکنم حتی عصرها که روزه و فشار کار اون روز حسابی کار خودش را کرده، قرآن خوندن با اون حال یه چیز دیگه است. شاید باورتون نشه اما قرآن خوندن با حالت ایستاده رو به قبله در عصرهای ماه رمضون آثار شگرفی داره که از بیان این قلم و زبان خارجه.

اینو اصلا نمیشه انکار کرد که وقتی روزه هستیم خویشتن دار تریم. ینی کنترل دلمون نسبت به گناه بیشتره و حتی معتقدم و خیلی هم معتقدم که گناه و بلا از سر آدم روزه دار خیلی دورتره نسبت به دیگران.

حالا حرف زیاده اما بذارین اینو هم بگم و برم: حال مطالعه و برکات پژوهش نسبت به روزه دارها معرکه است. مخصوصا بین الطلوعین های ماه رمضون. خصوصا اگه تنها باشی و همه خوابیده باشن. خیلی حال خوشی داره که میبینی داره کم کم خورشید طلوع میکنه و تو هم داری روشن تر میشی و زنده بودن را درک میکنی. وقتی آدم در بین الطلوعین ها درس و مطالعه و پژوهش انجام میده، حسّ این آیه میاد توی دلش که: الله ولیّ الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور ...

لحظه افطار، برادرکوچکتون را فراموش نکنین.

یازهرا