حس این جمله چه زیباست: حسن را عشق است


نقش بر عرش معلاست: حسن را عشق است


مادرش فاطمه بی تاب حسین است ولی


ذکر روی لب زهراست: حسن را عشق است


نه فقط عالم شیعه به حسن می نازد


شور در عالم بالاست: حسن را عشق است


یل صفین و جمل، یکه سوار عرب است


رجز حضرت سقاست: حسن را عشق است


به خداوند قسم عشق جگر می خواهد


جگر سوخته زیباست حسن را عشق است


مانده در خانه غریب و بین یک شهر غریب


چقدر بی کس و تنهاست حسن را عشق است