حس این جمله چه زیباست: حسن را عشق است
نقش بر عرش معلاست: حسن را عشق است
مادرش فاطمه بی تاب حسین است ولی
ذکر روی لب زهراست: حسن را عشق است
نه فقط عالم شیعه به حسن می نازد
شور در عالم بالاست: حسن را عشق است
یل صفین و جمل، یکه سوار عرب است
رجز حضرت سقاست: حسن را عشق است
به خداوند قسم عشق جگر می خواهد
جگر سوخته زیباست حسن را عشق است
مانده در خانه غریب و بین یک شهر غریب
چقدر بی کس و تنهاست حسن را عشق است