متافیزیک و ماوراءطبیعه
دلیل نمیشه اگه کسی اشتباهی کرد، علی الخصوص در سلسله مباحث علمی پرچالش، ولش کنیم و چیزی بهش نگیم اما همه کس هم ارزش دهن به دهن شدن ندارن.
امشب میزگردی بود که بسیاری حرف های غیرمنطقی و بی ارزش گفتند و شنیدیم.
من فقط در جلسه حاضر شدم تا ببینم چی میگن و چجور بحث میکنن.
خدا میدونه خیلی ناراحت شدم از اون همه حرف های سلیقه ای حالت تهوع گرفتم.
با خودم قرار گذاشتم که فردا برم پیش دونفرشون (که یکیشون روحانی بود و دومی هم دانشگاهی بود و سومی هم که انگار اصلا نبود) و باهاشون حسابی بحث کنم و اشتباهاتشون را بهشون بگم. هرچند یقین دارم که هیچکدومشون قبول نخواهند کرد!
اما خیلی اتفاقی، پیامکی واسم اومد که بنظرم رسید باید یه کم تامل کنم و حداقل فعلا چیزی نگم.
اون پیامک این بود:
هیچ وقت به کوچه بن بست گیر نده و به او ناسزا نگو؛ رنج بن بست بودن برایش کافی است!
