سلام دوستان

شب سرد زمستانی همه شما عزیزان بخیر

وقتی میشنوم بعضی دوستان وبلاگ دارند، اولش خیلی خوشحال میشم و تلاش میکنم که حتما یه سر بهشون بزنم

اما وقتی میبینم که بیش از 90 درصد وبلاگ نویس ها، مطالبشون را از دیگر سایت ها و وبلاگ ها گرفتن، حسابی توذوقم میخوره!

این وبلاگ، به نام اون دوست عزیز، و به کام دیگران است. هرچند بعضی ها حتی اسم منبع و ماخذشون هم نمینویسن!

عزیزان! این کار کمکی به ارتقا و رشد خلاقیت شما در دنیای حرفه ای مجازی شما که نمیکنه، هیچ! بلکه انگیزه شما را برای ادامه کار سرد میکنه.

تلاش کنید خودتون بنویسید. خودتون عکس بگیرید. خودتون حرف بزنید. خودتون طراحی کنید.

خودتون انتقاد کنید. خودتون نگاه کنید. نه اینکه با حرف و عکس و طرح و نقد دیگران وبلاگی به نام خودتون راه بیندازید!

این مصیبت، ینی مصیبت کپی برداری، در عالم سخنرانان جوان تر و مداحان و خواننده های مجالس لوس و تحقیقات کلاسی دانشگاهی و ... واویلاست!

عزیزان! حتی یکی از دلایلی که من تا حالا متقاعد نشدم که به شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و واتس آپ و... بپیوندم همینه که بیشتر بچه ها بیشتر حرفا مال خودشون نیست! و این هیچ جذابیتی برام نداره.

بچه ها! اگر از یه جایی شروع نکنید که خودتون فکر کنید، خودتون بنویسید، خودتون حرف بزنید، و بالاخره خودتون زندگی کنید،هیچ کس صدای خود نازنین شما را نخواهد شنید و جذابیت چندانی واسه کسی نداره.

امیدوارم همیشه شاد، آرام و بانشاط باشید.