سلام ، شب پیش بهاریتون بخیر!


امروز صبح در جشن ازدواج دانشجویی دانشگاه های استان ..... شرکت کردم.


این جشن که به همت همه دانشگاه های استان صورت گرفت، طبق معمول، به نام دانشگاه .... تموم شد و حتی خبری از لگو و پرچم و زحماتی که بقیه دانشگاه ها کشیده بودن نبود!

این جشن تموم شد و مردم، سه ساعت خندیدن و کف زدن و جیغ کشیدن و هورا و ....


اما اینا خیلی مهم نیست. مهم نیست که روحانی مسئول نهاد رهبری اون دانشگاه مدام بچه ها و دست اندرکاران برنامه را دور خودش جمع میکرد و معلوم بود که چندان اعتماد به نفسی در کارها وجود نداره. مهم نیست که تشریفات مرسوم و معمولی که باید باشه بسیار ضعیف بود و تقریبا هر کی به هرکی بود. و...


اما خدا کنه عروس دومادا خوشبخت بشن


خدا کنه پشیمون نشن


خدا کنه از روی احساس تصمیم نگرفته باشن


خدا کنه توی تجملات نیفتن


خدا کنه پدر و مادرشون دخالت های بی جا نکنن


خدا کنه بدونن که نباید تو ذوق هم بزنن


خدا کنه قدر همدیگه را بدونن


خدا کنه فشارهای اقتصادی سبب نشه زیباترین روزهای زندگیشون تلخ بگذره


خدا کنه هرروزشون ماه عسل باشه


خدا کنه خوشبخت باشن و وظایفشون را بدونن


خدا کنه واسه انجام وظایفشون سر همدیگه منت نذارن


خدا کنه زندگیشون در چشم و هم چشمی نیفته


خدا کنه هر روز به هم بگن: صبح به خیر


نه اینکه هر روز بگن: خدایا به خیر بگذرون!


خدا به همه بی شوهرها شوهر عنایت کنه و به همه بی زن ها هم همسر خوب عنایت کنه


شب بخیر